Vedische mantra’s worden niet gezongen maar gereciteerd. ‘Don’t sing!’ heb ik als leerling vaak te horen gekregen van mijn lerares Shantala. Mijn levenslange ervaring als zanger maakt het mij lastig om te leren op toon te spreken. Maar dat is wat er moet gebeuren: het Vedisch Sanskriet is een toontaal hetgeen betekent dat de woorden op toon worden gesproken. Voor een zanger lijkt dat als snel op en leidt dat al even snel tot zingen.
Bij deze mantra schuilt dat gevaar vooral in het woord gamaya: we hebben de neiging om gamayaaa te zingen.
We doen daarmee bovendien onrecht aan het metrum van de mantra. In het Sanskriet mātra genoemd.
Iedere klank (letter zo je wil) heeft zijn eigen lengte en die is af te leiden uit de tekst zelf.